Malaysia, truly Asia

Zo vlieg je een land door. Ik heb het hier natuurlijk de stadstaat Singapore, want na 3 dagen had ik er alles wel gezien. Van een best Westers land naar truly Asia, tenminste zo word Maleisie in reclames genoemd. Kijken of ik er straks mee in kan stemmen.

Na een 4 uur lange busreis over maar 150 km kwam ik aan in Melaka. Een stadje dat ooit door de Nederlanders bezet is geweest. Dat kan je ook inderdaad wel zien aan veel gebouwen in het centrum. Een molentje, een kerk met veel Nederlandse grafstenen en een Nederlands fort. Het zou mooi geweest zijn als ze hier ook Nederlands gekund hadden, want hier heb ik ook weer een taalbarriere moeten weerstaan. Na een dag was het wel weer genoeg in Melaka en moest ik dus de bus pakken naar mijn volgende destinatie. Helaas stond het station niet op de kaart en was ik dus aangewezen op de locals. En in Melaka kan de helft geen Engels en de andere helft blijft steken bij zinnetjes als "How are you" Met handen en voeten probeer je er dan toch wat uit te peuteren, maar zonder succes. Door de eerste werd ik naar het noorden gestuurd, maar na een half uur in de brandende zon met een zware backpack kwam ik nog steeds niks tegen. Toch nog maar een keer vragen met als gevolg dat ik nu naar het zuidwesten werd gestuurd, maar wederom zonder succes. Na nog een paar keer vragen ben ik maar op zoek gegaan naar een stadsbus, maar wat bleek nu weer. De stadsbussen stopten niet bij de bushaltes, lekker is dat dan. Na 2 keer een bus "gemist" te hebben ben ik vol goede moed het kruispunt opgelopen en ben ik een bus ingestapt die net stond te wachten voor de stoplichten. Met mijn handige plaatjesboekje heb ik de buschauffeur uitgelegd waar ik heen moest en ben ik er dus uiteindelijk toch nog aangekomen. Hieruit kon ik dus maar weer opmaken dat een Malay bang is om te zeggen dat ie het niet weet en je daarom dus maar gewoon een kant op stuurt.

Na weer een lange busreis over een klein stukje kwam ik aan in Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisie. Toen ik er binnen kwam dacht ik echt, wat een gekkenwerk! De bus waar ik zat had al een keer een auto geschrampt en probeerde zich al toeterend door het mierennest van auto's heen te wurmen. Bangkok schijnt nog erger te zijn dus ik ben benieuwd. Heelhuids ben ik gelukkig wel aangekomen bij een hostel in Chinatown. Hier heb ik gemerkt dat ze je nogal kunnen belazeren waar je bij staat, want ze zeiden tegen mij dat er geen dorm-rooms meer waren en dat ik dus in een single-room moest (wat duurder is) Blijkt achteraf dat een Nederlands meisje na mij gewoon een dorm-room heeft gekregen. Nog veel minder grappig was dat er in de duurdere kamer, mijn oude vriendjes de bedbugs huisden. De volgende ochtend werd ik dus weer geteisterd door jeuk en brandnetelblaren. Kon ik alles dus weer uit gaan wassen en mezelf inhouden niet te krabben. Gelukkig heb ik me daar niet al mn tijd in KL mee zitten verprutsen, want ik heb er veel gezien. De eerste dag heb ik wat tempels bekeken, welke nu trouwens al wel heel veel op elkaar gaan lijken. Maar ook ben ik naar het oudste, maar volgens mij ook het enige, oerwoud in Kuala Lumpur geweest waar ik mn eerste toeristenaapjes heb gezien. Na deze attractie ben ik naar de Kuala Lumpur tower gegaan. De 4 na hoogste tv toren in de wereld. En vanuit daar had je echt een super mooi uitzicht over de stad en krijg je ook ineens een heel ander beeld van deze metropool. Tussen alle hypermoderne gebouwen vind je namelijk allemaal sloppenflatten en zie je dus heel goed het contrast tussen arm en rijk. Toen ik terug wilde gaan, werd Kuala Lumpur getroffen door een gigantische regen en onweersbui. Ik had het echt nog nooit zo horen klappen. Op een gegeven moment werd het al schemerig en ben ik toch maar naar de metro gerend, waardoor ik zeik en zeiknat bij het hostel aan kwam. De volgende dag ben ik een Nederlands meisje (Olga) en een Franse jongen (Olivier) tegengekomen. Met hen ben ik naar de Petronas Twin towers geweest. Dit zijn de hoogste twintowers van de wereld en vanuit daar was het uitzicht op de stad ook weer erg mooi. Grappig was dat Olga hoogtevrees had op een nogal aparte manier. Ik vond het in ieder geval erg grappig. Na de towers zijn we naar Merdeka Square gegaan, waar de eerste vlag van Maleisie ooit gehesen is. Erg leuk om te weten :P Wat misschien ook leuk om te weten is is dat ik in de nationale moskee van Maleisie een kleed om moest die normaal alleen niet moslimvrouwen om moeten. Maar natuurlijk had ik niet voor uitgedacht en had ik een korte broek aan en mocht ik dus een mooi kleed aan. 's Avonds hebben we gegeten met z'n drieen, waarbij ik een poging heb gedaan om met stokjes te eten. Dit kan ik beter gewoon niet doen, want dan duurt het echt eeuwen voordat ik eens klaar ben. Oh we zijn deze dag ook nog naar de Batu Caves geweest, een grot waar zich een tempel in bevind. Dit was wel heel apart om te zien, jammer dat het dan wel weer heel toeristisch word gemaakt met spotlights, een paar souvenirshops en horlogeverkopers. Ondanks dat was dit wel de mooiste tempel die ik gezien heb denk ik. Ook heb ik er weer toeristenaapjes gezien, die trouwens echt lelijk zijn. Wat ook lelijk is is dat je in Chinatown overspoeld word met kraampjes met nepmerken. Sir, you want glasses? No I've got one. But it is Gucci! No one pair is enough. Maybe a second pair? No. En dan krijg je de volgende kraam. Ik vind het wel super grappig dus ik loop er altijd met een dikke smile rond. Na deze dagen was Kuala Lumpur ook wel weer gezien en ben ik met het Nederlandse meisje naar de Cameron Highlands gegaan.

De Cameron Highlands staan er om bekend om haar vele theeplantages en aardbeienkwekers. We zaten in een heel leuk hostel, waar we 's avonds met een hele groep om het kampvuur hebben gezeten. Daar heb ik ook 2 Belgen (Steven en Stefanie) ontmoet die super aardig waren. De volgende dag hebben we een jungletochtje gelopen naar een theeplantage. Olga, Daniel (een Engelse) en ik hebben daar wederom in de stromende regen gelopen dus we hebben op een gegeven moment met een local meegelift en de laadbak van een oude truck. De theeplantages zijn echt heel erg mooi om te zien, grote velden over de heuvels vol met theestruiken. 's Avonds hebben we weer om het kampvuur gezeten en kwam er nog weer een andere Belg bij (Gaea) Ik heb de volgende dag met de 3 Belgen een wandeling gemaakt naar de hoogste top van de Cameron Highland (via de erg natte jungle) , maar omdat ik de bus moest halen terug naar Kuala Lumpur ben ik op de terugweg met een local meegelift. Gelukkig had ik het wel gehaald.

Na de lange busreis kwam ik weer aan in KL, waarvan ik de volgende dag naar Borneo zou vliegen. Hier ging ook weer een lekker taxiritje aan vooraf (de bussen reden namelijk niet 's nachts). Ik moest van tevoren 100 ringit betalen (wat ik achteraf nooit had moeten doen) Zegt die kerel na een kwartier ofzo, ja je moet wel op de bordjes letten want ik weet niet waar ik heen moet. Lekker is dat dacht ik, dus ik maar bordjes volgen. Op een gegeven moment moesten we dus naar rechts, wat ik tegen hem zei, maar hij ging rechtdoor. Dus ik zeg dat zo tegen hem, zegt ie ja maar we moeten wel hier heen. Maar er kwam geen bordje meer en hij wou eerst niet draaien. Ik werd dus al wat zenuwachtig, omdat ik al wat laat was. Dus op een gegeven moment heb ik hem gedwongen te draaien. Turn! Now!!! En toen luisterde hij gelukkig! Vlucht gehaald en ik zit nu dus in Borneo, om precies te zijn in Semporna. De toegangspoort naar Sipadan, 1 van de mooiste divespots in de wereld. Morgen ga ik het diepe dus weer in. Ik laat het jullie weer weten.

Kus Wilbert