Als een vogel

Als een vogel

Wanneer je het naar je zin hebt, vliegt de tijd voorbij. Ik voel me als een vogel zo vrij en zie de tijd voorbij vliegen. Ja, ik kan eerlijk zeggen dat ik het naar mijn zin heb.
Ik maak hier zoveel mee, indrukken en ervaringen die ik nooit meer zal vergeten. De kleine dingen laten mij al genieten. Een taxirit naar school waar ik palmbomen langs me heen zie suizen, de vriendelijke locals die je een goedkeurende blik toedienen en de hobbelige wegen.
Zodra ik de taxi uitstap op school wordt mijn dag nog beter. Na een half uur voorbereiden komen de eerste leerlingen binnenstromen en maak ik op mijn manier alle leerlingen van de International School weer blij. Blijkbaar heb ik geen X-Factor of Idols nodig, want een idool voel ik me als de leerlingen weer op me afkomen. Een grote indruk heb ik achtergelaten op een klein jongentje groep drie. Zijn moeder vertelde me dat hij het constant over mij heeft. Hoe goed ik ren, hoe goed ik zwem, hoe goed ik duik en daar komt ie… hoe goed ik voetbal. Ja dat doet wel wat met je ego :).

Ik voel me kiplekker. Het belangrijkste wat ik nodig ben zijn mensen die ik vertrouw en waar ik het gezellig mee heb. Ik mag mijzelf een gelukkig mens prijzen, want die heb ik hier. Bethan is een leuke huisgenoot, waar ik de idioot bij uit kan hangen. Haar vrienden, Mikelly, Zachary, Chez en Jason, zijn nu ook mijn vrienden waar ik het gezellig mee heb. Waar ik misschien wel het meest waardering voor heb zijn mijn (Fijian) collega’s op ISN (International School Nadi). Vriendelijke, warme en hartwerkende mensen en altijd een glimlach. Als de school en de leerlingen ergens op kunnen bouwen dan is dat wel op hen. Waar ik achter ben gekomen is dat zij veel minder betaald krijgen dan de Westerse leraren. Dit stoort mij best wel en vind dit heel raar. Ik vraag me vaak af wat en of ik daar wat aan kan doen? Wat ik in ieder geval kan doen is hen laten weten dat ik hun werk erg waardeer. De glimlach is het woord wat mijn afstudeerstage echt kan omvatten. Ik glimlach elke dag dat ik rondloop. Nooit gedacht dat ik ook het lesgeven aan de kleintjes zo leuk zou vinden.

Fiji is voor mij nog mooier geworden na een bezoek aan twee villages. Een village is een lokale gemeenschap (vaak kleine dorpjes binnen een streek of stad). Met groep drie en vier hebben we in het kader van een project deze gemeenschappen bezocht. Ook hebben we een lokale school speelgoed en schoolgerei geschonken, omdat zij door de overstromingen veel zijn kwijtgeraakt. De blije gezichten van die kinderen staan nog steeds in mijn netvlies gegrift. Het beeld van Fiji dat menigeen heeft (bounty eilanden) verandert na zo’n bezoek wel. De gemeenschappen die een eenvoudig leven hebben vol tradities zorgden voor een nog mooier beeld van Fiji voor mij.

Een ander leuk schooltripje was samen met een partnerschool uit Australië. Dit keer naar een bounty eiland. Het echte Robinson gevoel heb ik nog niet gehad, maar ik geloof wel dat ik het daar veertig dagen uit zou kunnen houden. Snorkelen, beachvolleyballen, kwalleballen en ananas meppen zorgt voor een dag vol vertier.

Vorige week heb ik de week afgesloten met een sportdag voor zowel de basisschool als de middelbare school. Een groot succes en de school heeft besloten om dit gezamenlijke evenement jaarlijks terug te laten komen.
De sportdag was een strijd tussen de verschillende huizen van de school. Ik zat in het blauwe huis, Mara Nagua. Mijn eerste ervaring in zo’n huis en het voelde als Harry Potter. Mijn beleveniswereld is al snel bereikt, alleen dit maakte mij alweer genieten als een klein kind.

Hier in Fiji heb ik denk ik voor het eerst van mijn leven echt weekend. Meestal gaan we vrijdags wat eten in de haven en daarna onder het genot van een drankje de zonsondergang daar bewonderen. Daarna de kroeg in, om vervolgens de volgende dag een resort (bijv. het Hilton) in te sneaken om daar te relaxen in het zwembad. Vervolgens ’s avonds weer de haven in, om vervolgens de kroeg weer in te rollen. De laatste zondagen ben ik mee geweest naar een boerderij om daar verse groente en eieren te halen voor het restaurant van Chez. Super leuk, want de snelweg bestaat hier uit hobbelwegen, kiezelstenen en roekeloze rijders. Daarna weer een resort in, of bij een van de jongens thuis in het zwembad chillen.

Tenslotte weer wat opsommingen:
- Het regent hier af en toe nog steeds ontzettend hard.
- Elk nadeel heeft z’n voordeel. Ons koude water doet niet altijd, dus bij zo’n plensbui neem ik mijn shampoo mee naar buiten en douche ik daar.
- Dit weekend ga ik met collega’s naar Mana Island.
- Bedankt voor de felicitaties voor mijn verjaardag :) Gevierd met een bbq en een birthday weekend.
- De gymlessen staan nu in het teken van zwemmen dus sta het grootste gedeelte van de dag in en rond het zwembad.
- Ik heb blijkbaar de neiging om heel hard en enthousiast tegen elke local “Bula” te roepen en op elke “how are you” in te gaan.

Ik mis mijn familie en vrienden thuis, maar Fiji doet wat met mij. Ik voel me dankbaar dat ik hier ben en nog zo veel kan leren. En stiekem ben ik ook best trots op mezelf.

Liefs Wilbert