Sailing de Whitsundays

Hee allemaal! Na een paar luie dagen ben ik dan nu eindelijk in de benen gekomen om jullie weer bij te praten over de vervelende dingen die ik hier moet doen.
Ik kwam vorige week donderdag aan in het hostel in Airlie Beach, de toegangspoort tot de Whitsunday Islands. En dit hostel is 1 van de mooiste en gezelligste hostels die ik heb gehad. Allemaal kleine huisjes omringt door tropische bomen en kleine beekjes. In dit vakantieoord kwam ik Chris van de duikcursus weer tegen en hebben we samen onze Whitsunday trip geboekt. Tegen een mooie prijs konden we de volgende dag nog aan boord stappen van de Romance, een zeilboot voor 26 personen. Zoals sommige van jullie wel weten is dat niet de ideale combinatie, Wilbert en een zeilboot. Want alle keren dat ik ook maar 1 voet aan boord zette ging het fout. Deze trip is voor mij gelukkig vlekkeloos verlopen. Na de nodige alcohol ingeslagen te hebben konden we vertrekken naar de Whitsundays. De 1e dag was eigenlijk niet meer dan kennis maken en een enorm zuipfestijn. Na de nodige drinking-games (waar je gegarandeerd aangeschoten van word) en verschillende nummers gezongen te hebben (onder begeleiding van een gitaar) is iedereen tot in de laatste uurtjes door gegaan. De sfeer zat er goed in en kon dus niet wachten op wat de rest van de tocht ons zou brengen. Op de boot zat ook een super relaxed Nederlands stel (Popko & Hennie) die zelfs iemand uit ons gat kenden, jaja de wereld is wel klein.
Op de 2e dag begon voor velen 's ochtends het bier en de goone (goedkope wijn) al weer te bruisen, maar ik zou die dag gaan bruisen en meestal is die combinatie niet zo goed en veilig.
's Ochtends werden we eerst afgezet op Whitehavenbeach en daar is maar 1 woord voor... ongelooflijk! Met stipt op #1 van de mooiste stranden op de aarde. Het is onbeschrijflijk , je loopt het bos uit (waar je eerst nog een super mooie varaan ziet van een meter lang) en opeens zie je een wit strand dat zo wit is dat het je zowat verblind gecombineerd met een azuurblauwe oceaan. Na de nodige plaatjes geschoten te hebben en de vloed met de seconde ziet stijgen moesten we het eiland helaas weer verlaten. Op naar het volgende stukje paradijs op aarde. Op de boot kregen de certified divers (wat klinkt dat cool he) een briefing over de komende duik. Nadat we een half uurtje gesnorkeld hadden gingen we de diepte in. En geloof mij, het rif hier was nog zo veel mooier dan ik het rif bij Maggie Island al vond. Koraaltorens van 8 meter hoog en de meest kleurrijke vissen waar we tussendoor zwommen gaven mij weer een onbeschrijflijk gevoel. En als klapper op de vuurpijl heb ik ook mijn eerste Nemo's gezien. Het is net alsof je in een enorm aquarium zwemt. Elke keer weer kom ik met de grootste grijns uit het water. Jammer dat de Noordzee of de IJssel geen rif heeft. 's Middags hebben we weer een eilandje bezocht en daar de zonsondergang bekeken. 's Avonds begon het echte werk en moesten Chris, Popko en ik ons klaar maken voor de nachtduik. De zenuwen begonnen bij ons allen nu wel op te komen, omdat er daar zo af en toe nog wel eens haaien rond kunnen dwalen. Maar zo stoer als wij waren sprongen we het toch wel heel erg pikzwarte water in. Ik voelde me eigenlijk onvoorstelbaar relaxed met mn zaklampje in het water, mijn zenuwen waren dus wel over. Na een minuut was ik Chris en Popko kwijt en was ik alleen met Molly (1 van de duikgidsen) Dat was wel even een eng gevoel, omdat ik niet wist wat er met hen aan de hand was. Na een tijdje zijn wij uiteindelijk naar de oppervlakte gegaan en zagen we Chris gelukkig in het bootje zitten en Popko & John (de andere duikgids) in het water dobberen. Chris voelde zich niet op z'n gemak in het donkere water en wilde dus weer omhoog. Wij zijn toen weer met z'n vieren (Molly, John, Popko en ik) ondergedoken om de tocht af te maken. Het was een hele aparte ervaring om mee te maken en gelukkig zijn we geen groene oogjes (haaien) tegen gekomen. (al zou dat toch wel heel vet zijn) Eenmaal op de boot kreeg Henny nog een ongeluk. Ze wilde een foto van ons maken, maar de crew had het luik boven de motor van de boot niet goed gesloten. Met als gevolg dus dat het luik inklapte toen ze erop stapte en met camera en al op de grond klapte (gelukkig niet in de machinekamer) Maar nu heeft ze een infectiewond op haar kuitbeen, een blauwe heup en is mijn camera kapot. De crew wou zich ook nog eens niet verantwoordelijk stellen voor het hele gebeuren en dus moesten we van alles voor de verzekering regelen. Maar ik denk dat het allemaal wel goed komt.
Toen wij terug van de duik kwamen was een groot deel al goed zat wat voor grappige taferelen zorgde. Zo viel er bijvoorbeeld een Zweedse jongen overboord. Maar het ergste was wel dat er 's nachts een gast in 1 van de slaapkamers stond te pissen. En ik had natuurlijk weer de pech dat het in onze kamer was en ben dus om de stank te vermijden maar op het dek gaan zitten.
Op dag 3 hebben we weer een duik gemaakt en het was wederom adembenemend. Vooral ook omdat ik er steeds beter in word, waardoor ik nog meer kan genieten van al het koraal. 's Middags kregen we het vasteland weer onder onze voeten en zat de trip er weer op. Een trip waar ik een hele mooie herinnering aan heb overgehouden en... BEDBUGS! Ik was de uitverkorene die op een bed lag waar die shitbeestje huisden. Ik zit nu dus onder de uitslag wat er uitziet alsof ik in de brandnetels ben gevallen. Maar het ergste is nog wel dat het jeukt als de pest. Gelukkig gaat het als het goed is wel een keer over, ik hoop het maar!
De laatste 4 dagen heb ik gespendeerd met beachvolleyballen, zwemmen in de lagoon, een enorm zwembad dat dient als vervanger voor de oceaan, omdat het kwallenseizoen begint. Verder zijn we tot vandaag elke avond wezen stappen. Gezelligheid alom, alleen begint het nu toch wel iets te vervelen (en duur te worden) maar ik moet nog even blijven relaxen omdat ik wacht op een pakketje van thuis. Volleyballen zit er inmiddels niet meer in, want iedereen is alweer vertrokken. Was vooral jammer dat Chris weg ging, want dat was echt een goede vriend geworden en we hadden echt veel gelachen. Maar ja, zo gaat dat hier. Ik heb bij mijn vorige verhaaltje trouwens nu ook foto's en filmpjes (zijn heel debiel, want ik verveelde me) geplaatst. En ook bij dit verhaaltje zal ik alle foto's plaatsen die klein genoeg zijn. Nou ik ga weer ff verder relaxen, kleren uitwassen (want dat moet ik dus tegenwoordig zelf doen) en ik hou jullie weer op de hoogte.

Kus Wilbert

PS Bedankt voor alle leuke reacties en mailtjes. Is echt super om allemaal te lezen, so keep on going!