Terug in de lucht
Door: Wilbert
Blijf op de hoogte en volg Wilbert
08 September 2014 | China, Tsjoengking
Terug in de lucht
Op veler verzoek heb ik dan toch besloten om mijn blog weer up to date te houden.
Eigenlijk heb ik precies hetzelfde leventje als iedereen in Nederland. Ik werk van maandag tot vrijdag als gymdocent op de Yew Chung International School en op vrijdag om vijf uur begint ook voor mij het weekend. De dagen waar we allemaal doorgaans naar uitkijken.
Toch is het hier iets anders en dit besef kwam eigenlijk pas vorige week. Ik woon in China! De komende twee jaar woon ik in een land, dat me waarschijnlijk tot aan mijn vertrek zal blijven verbazen. Nogmaals, ik kan later aan mijn kinderen vertellen dat ik in China heb gewoond. Met een beetje doorzettingsvermogen kan ik hen dan zelfs in het Chinees vertellen wat ik daar allemaal meegemaakt en gedaan heb.
Mijn nieuwe thuis ligt in Chongqing, een miljoenenstad in het midden van China. Chongqing is bekend om haar pittige eten (hotpot), snelle groei en het middelpunt van geluk. Ik woon in een appartementencomplex genaamd Forte Uptown en dit complex is min of meer uit de grond gestampt. Mijn riante stulpje is op de negentiende verdieping en heeft een super mooi uitzicht over een deel van de stad, welke eigenlijk verrassend groen is. Over mijn appartement heb ik dan ook niks te klagen. Veel van mijn collega’s wonen in dezelfde toren, dus er is altijd wel wat te doen.
Ik werk op de Yew Chung International School of Chongqing en ik ben daar de gymdocent van de basisschool. De school is een mooi complex met verschillende lagen en uiteraard veel trappen. Elke dag dat we aankomen met de bus kijk je op tegen de kloktoren van de school en weet je dat het weer een mooie dag gaat worden. Mijn collega’s zijn stuk voor stuk geweldige personen met allemaal een gedeelde passie voor het onderwijs. Je kunt voelen dat iedereen positief in zijn/haar vak staat en er alles aan doet om de kinderen het beste van het beste te geven. Dit motiveert en inspireerd om ook als docent elke dag jezelf verder te ontwikkelen.
De leerlingen in het basisonderwijs hebben allemaal twee docenten in hun klas. Een docent met een Westerse afkomst en een docent van Chinese afkomst, zodat ze zowel Engels als Chinees leren en leren over zowel de Westerse cultuur en de Aziatische cultuur.
De leerlingen zijn fantastisch om mee te werken en geven me elke keer weer energie tijdens en na een gymles. Aan het begin was het even wennen aan het feit dat sommige leerlingen geen Engels kunnen, maar ze leren snel en ook ik wist snel mijn draai te vinden om hen de structuur, kennis en vaardigheden te bieden om zich te ontwikkelen.
Net als in Fiji, voelt het vak gymdocent soms als een rockster. De kinderen zijn (gelukkig) dol op me en zijn vaak meer dan blij om mij weer te zien. Dit maakt het vak nog mooier, door de waardering van de kinderen.
De weekenden heb ik zowel in Chongqing, als in JindaoXia en Chengdu besteed. JindaoXia was een super mooi natuurpark, met veel watervallen en bergen om te hiken. Op de weg naar het park was mijn eerste moment dat ik mij echt besefte dat ik in een super mooi land woon en het park bevestigde dat maar weer eens. Heb zelfs tot grote schik van de Chinezen een duik genomen in een poel onder een watervalletje. De Chinezen blijven zich verbazen over mijn lengte en willen in winkels mij maar al te graag helpen wat vaak leidt tot grappige taferelen. Ook op straat heb ik aanzien, wanneer ik in een veel te hete temperatuur besluit om te gaan hardlopen. Waarschijnlijk denken ze dat ik niet goed wijs ben (al denken niet alleen de Chinezen dat).
Chengdu was afgelopen weekend een geweldige ervaring. Een 5 sterren hotel (wat een luxe!) en voor het eerst de typische Chinese kleine straatjes en tempels gezien. Naast het heerlijke eten en de gezellige collega’s met wie ik was, zie je toch ook de andere en gekke kanten van China. Het contrast tussn luze gebouwen en de krotten waar sommige mensen in wonen, arm en rijk (mensen die op straat bedelen) beseffen je maar weer hoe goed wij het toch ook hebben.
China is een bijzonder land, maar ik denk dat ik er zeker van kan gaan houden. De “gekke” gebruiken, roggelen op straat, kinderen met een uitgeknipt gat in de broek zodat ze geen luier nodig hebben, het veel te hete eten, waardoor het lijkt dat je geen tong en lippen meer over houdt (en je maag nog wel eens van streek kan zijn) en de enorme hoeveelheid smog in steden. Daar tegenover staan de vriendelijkheid van de mensen, de dagen dat je blij bent om een schone lucht te zien, het lekkere eten, de leuke school en collega’s en een fantastische ervaring waar ik elke dag wel weer iets nieuws leer, doe of eet (bijv. kippenpoten en dan bedoel ik de letterlijke poten waar ze op lopen).
Komend weekend staat Bejing op de planning en over een paar weken in de herfstvakantie bij Jessica op bezoek in Singapore en Vietnam ☺.
Life treats me well.
Op veler verzoek heb ik dan toch besloten om mijn blog weer up to date te houden.
Eigenlijk heb ik precies hetzelfde leventje als iedereen in Nederland. Ik werk van maandag tot vrijdag als gymdocent op de Yew Chung International School en op vrijdag om vijf uur begint ook voor mij het weekend. De dagen waar we allemaal doorgaans naar uitkijken.
Toch is het hier iets anders en dit besef kwam eigenlijk pas vorige week. Ik woon in China! De komende twee jaar woon ik in een land, dat me waarschijnlijk tot aan mijn vertrek zal blijven verbazen. Nogmaals, ik kan later aan mijn kinderen vertellen dat ik in China heb gewoond. Met een beetje doorzettingsvermogen kan ik hen dan zelfs in het Chinees vertellen wat ik daar allemaal meegemaakt en gedaan heb.
Mijn nieuwe thuis ligt in Chongqing, een miljoenenstad in het midden van China. Chongqing is bekend om haar pittige eten (hotpot), snelle groei en het middelpunt van geluk. Ik woon in een appartementencomplex genaamd Forte Uptown en dit complex is min of meer uit de grond gestampt. Mijn riante stulpje is op de negentiende verdieping en heeft een super mooi uitzicht over een deel van de stad, welke eigenlijk verrassend groen is. Over mijn appartement heb ik dan ook niks te klagen. Veel van mijn collega’s wonen in dezelfde toren, dus er is altijd wel wat te doen.
Ik werk op de Yew Chung International School of Chongqing en ik ben daar de gymdocent van de basisschool. De school is een mooi complex met verschillende lagen en uiteraard veel trappen. Elke dag dat we aankomen met de bus kijk je op tegen de kloktoren van de school en weet je dat het weer een mooie dag gaat worden. Mijn collega’s zijn stuk voor stuk geweldige personen met allemaal een gedeelde passie voor het onderwijs. Je kunt voelen dat iedereen positief in zijn/haar vak staat en er alles aan doet om de kinderen het beste van het beste te geven. Dit motiveert en inspireerd om ook als docent elke dag jezelf verder te ontwikkelen.
De leerlingen in het basisonderwijs hebben allemaal twee docenten in hun klas. Een docent met een Westerse afkomst en een docent van Chinese afkomst, zodat ze zowel Engels als Chinees leren en leren over zowel de Westerse cultuur en de Aziatische cultuur.
De leerlingen zijn fantastisch om mee te werken en geven me elke keer weer energie tijdens en na een gymles. Aan het begin was het even wennen aan het feit dat sommige leerlingen geen Engels kunnen, maar ze leren snel en ook ik wist snel mijn draai te vinden om hen de structuur, kennis en vaardigheden te bieden om zich te ontwikkelen.
Net als in Fiji, voelt het vak gymdocent soms als een rockster. De kinderen zijn (gelukkig) dol op me en zijn vaak meer dan blij om mij weer te zien. Dit maakt het vak nog mooier, door de waardering van de kinderen.
De weekenden heb ik zowel in Chongqing, als in JindaoXia en Chengdu besteed. JindaoXia was een super mooi natuurpark, met veel watervallen en bergen om te hiken. Op de weg naar het park was mijn eerste moment dat ik mij echt besefte dat ik in een super mooi land woon en het park bevestigde dat maar weer eens. Heb zelfs tot grote schik van de Chinezen een duik genomen in een poel onder een watervalletje. De Chinezen blijven zich verbazen over mijn lengte en willen in winkels mij maar al te graag helpen wat vaak leidt tot grappige taferelen. Ook op straat heb ik aanzien, wanneer ik in een veel te hete temperatuur besluit om te gaan hardlopen. Waarschijnlijk denken ze dat ik niet goed wijs ben (al denken niet alleen de Chinezen dat).
Chengdu was afgelopen weekend een geweldige ervaring. Een 5 sterren hotel (wat een luxe!) en voor het eerst de typische Chinese kleine straatjes en tempels gezien. Naast het heerlijke eten en de gezellige collega’s met wie ik was, zie je toch ook de andere en gekke kanten van China. Het contrast tussn luze gebouwen en de krotten waar sommige mensen in wonen, arm en rijk (mensen die op straat bedelen) beseffen je maar weer hoe goed wij het toch ook hebben.
China is een bijzonder land, maar ik denk dat ik er zeker van kan gaan houden. De “gekke” gebruiken, roggelen op straat, kinderen met een uitgeknipt gat in de broek zodat ze geen luier nodig hebben, het veel te hete eten, waardoor het lijkt dat je geen tong en lippen meer over houdt (en je maag nog wel eens van streek kan zijn) en de enorme hoeveelheid smog in steden. Daar tegenover staan de vriendelijkheid van de mensen, de dagen dat je blij bent om een schone lucht te zien, het lekkere eten, de leuke school en collega’s en een fantastische ervaring waar ik elke dag wel weer iets nieuws leer, doe of eet (bijv. kippenpoten en dan bedoel ik de letterlijke poten waar ze op lopen).
Komend weekend staat Bejing op de planning en over een paar weken in de herfstvakantie bij Jessica op bezoek in Singapore en Vietnam ☺.
Life treats me well.
-
08 September 2014 - 12:02
Sanne:
Wilbert, wat een prachtig verhaal geschreven! Mooi om te lezen over je verbazingen over het land, maar ook je ervaringen in het basisonderwijs. Ik geloof direct dat de kinderen helemaal gek op je zijn! Mooi dat het besef nu ook komt. Ik hoop dat je er flink van kan genieten!
Dikke kus vanuit Groningen, Sanne -
08 September 2014 - 12:54
Jonathan:
Hee Wamberto! Leuk om te lezen dat je het hartstikke naar je zin hebt. Geniet van deze mooie ervaring! -
09 September 2014 - 00:46
Loes Kingma :
Aaaah vet Wilbert! Wat een vette ervaringen en verhalen!
Waar zijn de foto's waar we allemaal zo jaloers van worden?
Geniet vol op Kwakkel! -
09 September 2014 - 17:19
Lara:
Hee Wilbert,
Super leuk om je avonturen te lezen! Ook goed goed om te horen dat je werk goed bevalt. Ik ben benieuwd naar je volgende blog met mooie verhalen over dat bizarre land! -
09 September 2014 - 17:19
Lara:
Hee Wilbert,
Super leuk om je avonturen te lezen! Ook goed goed om te horen dat je werk goed bevalt. Ik ben benieuwd naar je volgende blog met mooie verhalen over dat bizarre land! -
09 September 2014 - 23:52
Lotte:
Wilbert!
Wat een gaaf, maar ook mooi geschreven verhaal! En natuurlijk zijn die kinderen dol op jou:)
Ben benieuwd wat voor gave dingen je nog allemaal gaat doen en wat voor gekke dingen je nog gaat zien!
Ik ga verder nadenken over een manier om in korte tijd aan veel geld te komen, want ik wil echt naar je toe!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
